Critters (1986)

by George


Σε περίπτωση που δεν έχεις δεί το Critters πήγαινε τώρα(!) να τo νοικιάσεις απο το Βίντεο Κλάμπ (σε κασσέτα διότι dvd δε νομίζω να το βρείς.. το θυμάσαι το βίντεο;;;) και πες μου μετά αν έχω άδικο. Όχι, πήγαινε...Για 'μένα το Critters είναι η καλύτερη ταινία με πλάσματα κάτω του μισού μέτρου σε ύψος, που υπάρχει. Τι Gremlins κι'αρχίδια..Αν θες τέτοιου τύπου ταινία με γλυκόπικρα τερατάκια, τράβα δες τον Τζάκ Φρόστ εναντίον χιονάνθρωπου.. Εδώ έχουμε μικρά αιμοβόρα τριχωτά πλασματάκια τα οποία, μετά απο απόδραση απο πλανήτη-φυλακή, καταλήγουν σε ένα αγρόκτημα έξω απο ένα χωριουδάκι του Kansas και επιχειρούν να φάνε οτιδήποτε βρούν μπροστά τους. Οι Brown, οι ένοικοι της φάρμας, δίνουν μάχη για τη ζωή. Εν τω μεταξύ άλλο ένα διαστημόπλοιο προσγειώνεται κοντά στο χουριό. Πρόκειται για δύο κυνηγούς επικηρυγμένων οι οποίοι έχουν σκοπό να εντοπίσουν τα Crites (έτσι τα λένε τα πλασματάκια..) και να τα εξολοθρεύσουν μια και καλή... Τρομερή σκηνή αυτή στο σκάφος όπου ο ένας κυνηγός αποκτά τη μορφή του Terrence Mann, ενός ροκά των 80΄s που δισκογραφία του δεν βρίσκω πουθενά (παρακαλείται όποιος έχει Mann να στείλει..). Αλλά και το υπόλοιπο κάστ είναι πολύ καλό, αφού μόνο ενδιαφέροντες χαρακτήρες συναντούμε καθόλη τη διάρκεια του έργου. Τελικά μετά απο πολλά ντράβαλα οι Brown επιβιώνουν, τα Crites "φεύγουν" και οι κυνηγοί πάνε σπίτι τους παρέα με τον Charlie, ένα περίεργο τύπο, αδελφό του παραγωγού, που θα δούμε ξανά στις τρείς συνέχειες που 8α ακολουθήσουν...Μη μπω σε λεπτομέρειες πλοκής διότι, πραγματικά, όποιος είναι γεννηθείς μέχρι και το '85, του αρέσει ο Κόναν και δεν έχει δεί αυτή τη ταινία, να τρέξει αμέσως! Πάρτηνα, βάλε τη στο βίντεο, κάτσε κολλητά στο κουρίτς' (ή κοπέλι ανάλογα το φύλλο του αναγνώστη) και στη σκηνή που τρώνε τον Billy Zane μέσα στον αχυρώνα, άσε τα πράμματα να πάρουν το δρόμο μόνα τους...

Μιλάμε για αριστούργημα τρόμου-φαντασίας που πατάει πολλές ταινίες κάτω..παλαιές και νέες. Για να μην πω για το τέλειο soundtrack που την συνοδεύει..."Άψογον!" λέει η ιατροδικαστική ετυμηγορία. Λογικό είναι, λοιπόν, που ακολούθησαν τρείς ακόμα, αφού η πρώτη ταινία έκανε σουξέ. Η δέυτερη επίσης γαμεί και σκοπέυω να γράψω γι'αυτή. Οι άλλες δύο δε λένε σχεδόν τίποτα, αμίλητες...Στο 3 παίζει ο μύστης των πολεμικών ταινιών και μέγας αλήτης, Leonardo DiCaprio(είμαστε άθλιοι! είμαστε άθλιοι!) με κοντό παντελονάκι yo, αρχές 90's. Τρομερό... Άαα ρε αθάνατη δεκαετία του ογδόντα, εκτός απο τον Παπαντρέου, είχανε και αυτές τις υπέροχες ταινίες για να περνανε την ώρα τους..

γαμηστερό trailer εδώ

George

Issei Sagawa: Η ιστορία ενός κανιβάλου

by Billy

Η αληθινή ιστορία του celebrity ανθρωποφάγου της Ιαπωνίας σε ντοκιμαντέρ που αποτελείται από 2 μέρη.Σαν όλους τους σωστούς κανιβάλους,ο τύπος είναι διεστραμμένος μέχρι κόκκαλο και δεν δείχνει να έχει μετανιώσει για τίποτα.Το βίντεο είναι πραγματικά γροθιά στο στομάχι, πιο ενοχλητικό και από σφράγισμα σε σάπιο δόντι χωρίς αναισθητικό.Φουλ φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό..Μισή ωρίτσα όλο κ όλο,άντε.. Part 2 εδώ

28/3/2011 να και 2 νέες κριτικές...κάνε τη ροδέλα στο ποντίκι κάτω..

Wheels of fire (1985)

by George


Οι post apocalyptic ταινίες είναι για μένα εξάρτηση. Πάντα απολάμβανα να βλέπω σε μια ταινία ερειπωμένες μεγαλουπόλεις, τοπία χωματερές και γενικότερα την όλη κοινωνική παρακμή που μας επιφυλάσσει το δυσοίωνο μέλλον μετά απο κάποια πιθανή μαζική καταστροφή που θα πλήξει τον πλανήτη μας. Αυτόν τον υπέροχο πλανήτη.... Το κακό είναι οτι οι ταινίες αυτές είναι λίγες στον αριθμό και σε ποιότητα. Το wheels of fire είναι κακής ποιότητος αλλά ωστόσο βλέπεται πολύ άνετα. Βασικά πρόκειται για άλλο ένα κακέκτιπο του road warrior που έχει, όμως να πεί τη δική του μαλακία. Το έχουνε κωλοαντιγράψει χωρίς να το πολυσκεφτούν. Για Μax έχουν βάλει έναν άσχετο τύπο που οδηγεί το ίδιο ford falcon αλλά με καρφιά πάνω. Έχει και μια αδελφή plymate των 80's η οποία με τα πολλά απάγεται απο μαυροφορεμένους συμμορίτες που όλη την ώρα ή την πηδάνε ή κυκλοφορεί με το τεράστιο βυζί έξω και τη μπαλαμουτιάζουν...Ξέρει τι κάνει ο σκηνοθέτης. Τέλος πάντων, ο Trace, ο ήρωας παίρνει το δρόμο για να σώσει την αδελφούλα του. Στη πορεία καταδιώκεται απο τους μαυροφορεμένους και μετά γνωρίζει αμαζόνα με σέξυ δερμάτινο κολάν και μικρό στήθος που όλως τυχαίως έχει ακιρβώς τον ίδιο στόχο με αυτόν, να βρεί τους συμμορίτες και να εκδικηθεί...Όλα αυτά μες τη μέση του πουθενά έτσι; Η ταινία προχωράει με κυνηγητά, εκρήξεις, υπόγειους μεταλαγμένους, βενζινοκίνητους πυράυλους, γενοκτονίες κομπάρσων και πολύ βυζί της αδελφής. Ότι μπόρεσαν έβαλαν οι άνθρωποι, οτι προέβλεπε το μπάτζετ. Προς το τέλος της ταινίας έχει και πόλεμο καλοί με κακούς. Εκεί θα δείς τα περισότερα κράνη μπειζμπόλ που έπεξαν ποτέ σε ταινία. Συμβαίνουν γενικά πολλές αστείες φάσεις όπως, π.χ. πέφτει ένα αμάξι πάνω σε ένα άλλο και κάτω απο το καπό του δεν υπάρχει μηχανή. Και βέβαια τα πάντα φαίνονται πρόχειρα και φτηνά καθόλη τη διάρκεια της ταινίας.

'Ντάξει, δεν έχω παράπονο..Υπάρχουν και πολύ χειρότερες. Αυτή τουλάχιστον έχει ένα κάπως λογικό στόρι (ιστορία στα εγγλέζικα), αρκετή δράση, γυμνό, αμάξια, και ένα σωρό αλλοπρόσαλλους τύπους να τρέχουν γύρω γύρω. Ότι να'ναι. Kαλούτσικια η προσπάθεια του σκηνοθέτα αλλά λειψή. Προτείνω να την δείς μόνος μετά απο ολοήμερη εκδρομή στη Χασιά και με τη συνοδεία μελαχρινής kaiser και χαμηλού νέον ή παλαιόν φωτισμού...

τρειλεράκι εδώ (δώσε βάση στο 00:46)

April Fools Day (1986)

by Billy


Πρωταπριλιά πλησιάζει και λόγω τίτλου είπα να γράψω για ένα good-old slasher από το 1986.Αίμα,σωβρακοκυλώτες,ατάκες "who's there?",rayban wayfarer και βαρκάδες στην λίμνη είναι λέξεις που σε μένα φέρνουν στο μυαλό το Friday the 13th αλλά οι αμερικανοί μυρίστηκαν χρήμα μετά την επιτυχία του οπότε..θα μιλήσουμε για το April Fools Day. Πολύ πιθανώς όσοι δεν το έχουν δει αν διάβασουν ότι αφορά το γουίκεντ μιας ομάδας νεαρών στο εξοχικό της ματσωμένης φίλης τους θα σκεφτούν "ωχου μωρέ ο βιντεοκλαμπάς έχει 500 θρίλλερ με την ίδια υπόθεση". Και θα έχουν δίκιο εν μέρει.Η καύλα μας ομώς για την δεκαετία του 80 δεν είναι τυχαία, την εποχή εκείνη υπήρχε ακόμα φαντασία στα μυαλά που είχαν κάψει οι σεναριογράφοι από την κόκα (είναι πιο καμμένοι και από τους ηθοποιούς).Τα βυζιά μπορεί να μοιάζουν σιλικονούχα αλλά δεν είναι,την εποχή εκείνη οι πυραυλόμορφες βυζάρες ήταν το απαραίτητο διαβατήριο για όλες τις scream queens, φτωχές πλην τίμιες ηθοποιους-χωριατοπούλες του Τέξας και του Ιλινόις.Το April fools day μπορεί να μας θυμίζει μία από τις πολλές ταινίες με νεανίες που έχουμε δει στο village park γιατι το Scream τις έκανε μόδα,αλλά δεν πάυει να είναι έξυπνο,ανατρεπτικό (αρκετά...),και πάνω απ'όλα δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά,ώστε να γίνεται γελοίο. Δεν είναι η μέγιστη καφρίλα, ο,τι πρέπει για ελαφρύ ξεκίνημα slasher μαραθωνίου της παρασκευής..Και επειδή πρέπει να το πω, το τέλος πάντα με έκανε να σκέφτομαι "ε όχι......"

Tremors (1990)

by George

Tεράστια προιστορικά σκουλήκια της κενοζωικής,πιθανότατα περιόδου, τρομοκρατούν χωριουδάκι στις έρημες πεδιάδες της Nevada. Tα πλάσματα αυτά κινούνται κάτω απο τη γη(ε, σκουλήκια είναι, τι άλλο θα έκαμαν;) και κυνηγούν νιώθοντας τις δονήσεις που προκαλούνται στο έδαφος απο το υποψήφιο θύμα. Έχει πολύ ψητό η υπόθεση...Ο σκηνοθέτης Ron Underwood δε μας λέει και πολλά ωσάν όνομα καθώς είναι υπέυθυνος για το γλυκανάλατο city slickers και την απόλυτη ξεφτίλα ugly Betty. Ωιμέ.. Έιναι όμως αυτή η ταινία του το κάτι άλλο μώρ΄αδερφάκι μου. Καταρχήν είναι τέλεια η υπόθεση και ο όλος τρόπος που έχει καταφέρει να την συλάβει. Έπειτα οι ηθοποιοί, οι οποίοι, με φόντο μια παραγκούπολη χαμένη μες το τοπίο της αφιλόξενης Αμερικανικής δύσης, παραδίδουν μαθήματα υποκριτικής σε όλους αυτούς τους κύναιδους τζιτζιφιόγκους και τις πρεζούδες πουτανίτσες του σήμερα που έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται ηθοποιοί... Και δεν υπερβάλω ποσώς καθώς υπάρχει ένας βλάχος Kevin Bacon που δίνει ρέστα, ένας, επίσης βλάχος Fred Ward, ένας Victor Wong και η μικρούλα, τότε, Ariana Richards γνωστή για την συμετοχή της στη μεγαλύτερη ταινία του αιώνος, Jurassic Park. Όμως πολύ καλά είναι και τα ειδικά εφέ που σε συνδυασμό με σωστή κινηματογράφιση και μοντάζ, μας δίνουν ένα άψογο αποτέλεσμα. Υπέροχα ρεαλιστικά τέρατα που εγώ,προσωπικά, κωλογουστάρω να βλέπω σε μια περιπέτεια φαντασίας. Ωραίες, έντονες σκηνές δράσης και αγωνίας με αποκορύφωση τη σκηνή του υπογείου οπου πέφτει κατά ριπάς τρελό και βλέπουμε και ένα ``δικό μας`` G3A3 να παρελάυνει και να διαπρέπει.Ο Ron μας δείχνει πως δεν είναι απαραίτητο να έχει πίσω του ακριβή παραγωγή ένα έργο για να είναι ωραίο (καλά, και εδώ φράγκα πέσανε, πρόκειται για παραγωγή Universal αλλά δεν είναι και το Aliens...). Αρκεί να έχεις όρεξη, φαντασία και μεράκι. Και τρία γιγάντια σκουλήκια που τρώνε κρέας... H ταινία γαμεί, χώσου ανεπιφύλακτα...

The Toxic Avenger (1984)

by George

Έιναι η ιστορία του Melvin, ενός ντροπαλού νέου απο την Tromaville του New Jersey. Ο Μέλβιν ζεί κάτω υπό τη καθημερινή χλέυη των θαμόνων του γυμναστηρίου στο οποίο και εργάζεται ως καθαρίστριος. Μια μέρα οι σφίχτες αποφασίζουν να το χοντρύνουν το παιχνίδι και με τα πολλά ο Μέλβιν καταλήγει σε ένα βαρέλι με τοξικά απόβλητα. Απο κει κ'επειτα ο ταλαίπωρος εξαφανίζεται ντροπιασμένος.. Λίγες μέρες αργότερα δύο περιθοριακοί βρίσκονται νεκροί σε σοκάκι αμερικανικού τύπου. Ο αστυφύλακας λέει οτι ένα τρατόμορφο πλάσμα τον έσωσε ενώ αυτοί πήγαν να του επιτεθούν. Ύστερα ακούγεται οτι ένα τέρας απέτρεψε ληστεία σε εστιατόριο. Ο κόσμος αρχίζει να συμπαθεί το μυστήριο πλάσμα που κρατάει την πόλη ασφαλή. Δεν είναι άλλος, φυσικά, απο τον Μέλβιν, ένα παραμορφομένο υπεράνθρωπο, κακάσχημο Μέλβιν που μέσα του νοιώθει την ανάγκη να αποδόσει δικαιοσύνη. Και ναί! Ενώ ξεπαστρεύει έναν έναν τους ψυχάκιδες αληταράδες που του τη φέρανε, γνωρίζει...τον έρωτα στα μάτια μιάς τυφλής κοπέλας! Επιτέλους.. Το στόρυ συνεχίζεται με το λαμόγιο δήμαρχο της Tromaville να θέλει να βγάλει τον αβέντζερ απο τη μέση. Έχει τους λόγους του σίγουρα. Κι ο Μέλβιν έχει τα δικά του όμως. Όλο αυτό το καθημερινό κίλλινγκ σπρί στο οποίο επιδίδεται του έχει δημιουργήσει βαθύτατα υπαρξιακά προβλήματα. Το τέλος προβλέπεται δυσοίωνο, καθώς ο χοντρός δήμαρχος έχει παγιδέψει τον Μέλβιν και την χότ αόματη γκομενίτσα του και ετοιμάζεται να τους λιανίσει. Ωστόσο όλοι ξέρουμε ότι η δύναμη της αγάπης είναι δυνατότερη απο οποιοδήποτε βαρύ πυροβόλο όπλο ή εκρηκτική ύλη, οπότε το πλήθος μπαίνει στη μέση και σώζει το τραγικό ζεύγος την τελευταία στγμή.

Αυτά όσον αφορά τη πλοκή... Πρόκειται για μια ταινία-έπος που τολμά να φτύσει τα μούτρα του σύγχρονου, μετροσέξουαλ κινηματογράφου. Herz και Kaufman (σιωνιστής στο επίθετο,ποιός ξέρει; Όχι εγώ..) στην παραγωγή-σκηνοθεσία και έχουν να το λένε οι αθρώποι, αφού είναι και η μεγαλύτερη τους επιτυχία. Άφθονο ξεκοίλιασμα, κορμιά με μπικίνια (huh..) και μπόλικο χιούμορ. Εγγύηση. Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη ταινία μετά τη βραδυνή μαλακία του Σαββάτου, ειδικά με πίτσα και σιγαρέτο θα είναι ότι καλύτερο. Περίμενε...τώρα σκεφτηκα. Τέλος πάντων, η ταινία γαμεί, δες το και θα με θυμηθείς.... . . . . .

Return of the living dead (1985)

by George

Το "the return of the living dead" είναι η καλύτερη ταινία με zombie που θα μπορούσε να δει κανείς. Έχει τα πάντα! Μια καλή και στρωμένη υπόθεση, καλή σκηνοθεσία, καλό cast, σωστή μουσική επένδυση...Α! Έχει και μια punk Linnea Quigley να χορέυει ολόγυμνη πάνω σε ένα τάφο.Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Dann O'Bannon, γνωστού για τη σεναριογράφιση των Alien, Darkstar, Dead and buried κ.α. και πρέπει να πω πως ο κύριος έχει κάνει άριστη δουλειά. Έχει καταφέρει να συνδιάσει τρόμο, χιούμορ και αίματα με εξαιρέτικα ευφυή τρόπο. Χρησιμοποιεί την όξυνη βροχή για να αναστήσει τους νεκρούς και όχι ιούς, ασθένιες και άλλες τυπικές μαλακίες. Οι οποίοι νεκροί μιλάνε, στήνουν ενέδρες, τρώνε μόνο μυαλά και δεν πεθαίνουν με κανένα απολύτως τρόπο! Όλα αυτά πάντα μπολιασμένα με μια σωστή δόση 80's πνευματώδους αστείσμού. Η ιστορία είναι απλή όπως, άλλωστε, κάθε ταινία τρόμου που σέβεται τον εαυτό της (όποιος ψάχνει για βαθύτερη πλοκή να δεί το Inception που εγώ δε κατάλαβα χριστό...και να πάει σε ένα στούντιο για μασάζ τώρα!!). Έιναι, το λοιπόν, δύο υπάλληλοι φαρμακαποθήκης οι οποίοι ανοίγουν κατα λάθος μια σαρκοφάγο που περιέχει το πτώμα(?) ενός νεκραναστημένου. Το πτώμα έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο και αρχίζει να αποσυντίθεται με γοργούς ρυθμούς. Οι δύο υπαλληλίσκοι εισπνέουν το θανατερό αέριο που αναδύεται,ενώ το υπόλοιπο βγαίνει στην ατμόσφαιρα και μετατρέπεται σε όξυνη βροχή (που νομίζω ήταν της μοδός εκείνη την εποχή..) και πέφτει στο διπλανό νεκροταφείο. Ταυτόχρονα μια παρέα punk's (αλήτες δηλαδή) αποφασίζουν να περιμένουν τον ένα εκ'των δύο υπαλληλίσκων, καθότι φίλος τους, στο ίδιο ακριβώς μέρος. Οι νεκροί ξυπνούν και γίνεται φάση.

O Ο'Bannon έχει επιλέξει ένα ωραίο cast απο ταλαντούχους ηθοποιούς, κάτι που λείπει απο τις περισότερες ταινίες τέτοιου τύπου. Επίσης τα ειδικά εφέ είναι πολύ καλά και γενικότερα η όλη παραγωγή γαμάει και δέρνει... Έιναι και οι λεπτομέρειες που κάνουν αυτή την ταινία ξεχωριστή. Το υπονοούμενο ότι όλα αυτά βασίζονται σε αληθινά γεγονότα ή το οτι όποιος έχει δαγκωθεί απο ζόμπι δεν θα μετατραπεί ο ίδιος σε ένα απο αυτά. Κορύφωση ο τραγικός επίλογος που μας δείχνει τον μοναδικό τρόπο για να τελειώσουν όλα, με μια πανέμορφη ατομική έκρηξη. Και γαμώ τις ταινιές...

Body Bags (1993)

by Billy

Αυτό που κάνει τις ταινίες του John Carpenter ξεχωριστές είναι η ατμόσφαιρα που αποπνέουν.Από τις πιο τραγικές (ghosts of mars) εώς τις πιο γαμηστερές (the thing), όλες έχουν κάτι που σε κάνει να λες "α ρε πούστη κάρπεντερ..." Το body bags γυρίστηκε λίγα χρόνια πριν πάρει την κάτω βόλτα η καρριέρα του, απευθείας για το βίντεο αλλά το κινηματογράφικο ύφος στην ταινία υπάρχει. Σε ύφος "tales from the crypt", 3 ημίωρες ιστορίες τρόμου με cameo απο διάφορες μορφές της τρομοβιομηχανίας, με την τελευταία σκηνοθετημένη από τον Hooper (μάλλον και η καλύτερη απο τις τρεις). Ο Κάρπεντερ αναλαμβάνει το ρόλο του ζόμπι-αφηγητή-υπάλληλου σε νεκροτομείο και η καφρίλα πάει κ έρχεται, αν και έχει δωθεί πιο πολλή βάση στο σασπένς και στις 3 ταινίες.

Στο μπαμ η υπόθεση: 1η: ψυχοπαθής δολοφόνος τρομοκρατεί νυχτερινή υπάλληλο σε βενζινάδικο 2η: γοητευτικός 40αρης, απογοητευμένος με την καράφλα του δοκιμάζει επιτυχημένα μια πρωτοποριακή αλλά όπως αποδεικνύεται καταστροφική μέθοδο ανάκτησης μαλλιών 3η: παίχτης του μπέιζμπολ μετά από ατύχημα κάνει μεταμόσχευση ματιού που ανήκε σε serial killer και βλέπει τη ζωή με άλλο μάτι...(σεφερλίστικο το αστέιο).Στα συν της ταινίας η ατμοσφαιρική μουσικάρα,με επιμέλεια όπως πάντα του ίδιου του σκηνοθέτη.Α ρε πούστη Κάρπεντερ...

976-evil (1988)

by Billy


Ο Φρέντυ Κρούγκερ σκηνοθέτησε ταινία.Είναι θρίλερ τρόμου? Ναι.

Η καρριέρα του πρωταγωνιστή Stephen Geoffreys "εκτινάχθηκε" τόσο μετά την ταινία που "αναγκασε" τον ίδιο να γίνει πρωταγωνιστής σε πορνοταινίες που οι άντρες έχουν κωλοτρυπίδα διαμέτρου minidisc ? Ω ναι.

Μετά απο αυτά τα ενδιαφέροντα,συνεχίζω με υπόθεση (πλοκή για αυτούς που γράφουν στα free press): ο Χόουξ είναι ο τυπικός νερντ της περιοχής,δηλ. τρώει ξύλο στις τουαλέτες,του κλέβουνε το τοστ κτλ. με την τυπική καριόλα θεούσα μαμά που του κάνει τη ζωή δύσκολη μέχρι που..πατάει 976-evil στο τηλέφωνο και μετά..τι άλλο από ανελέητη εκδίκηση με τη βοήθεια του Σατάνους. Η μεταμόρφωση σε σατανόμορφο trollάνθρωπο ανάβει τα αίματα και τα κομπιουτεροεφφέ από τα αμίγκα 500 πέφτουν βροχή,χωρίς να λείπει όμως και το αγνό παρθένο κόκκινο σιρόπι με τα απαραίτητα σπλινάντερα.Τίμιο θρίλερ τρόμου από τον σωρό του 1988,με τα λεφτά που κόστισε το πολύ να αγόραζες εντιχοισμένη κουζίνα (ήταν ακριβές τότε). Στηρίζω

Πετάω και ένα τρέηλερ για όποιον βαριέται να ψάξει http://www.youtube.com/watch?v=DjxqnUBV0Wc

                                

From Beyond (1986)

by Billy 


Pineal gland,στα ελληνικά κωνοειδής αδένας, βρίσκεται στο κέντρο του εγκέφαλου, υπεύθυνος για το urban legend της λεγόμενης έκτης αίσθησης. Ορμώμενοι από την τάση της τότε κινηματογραφικής εποχής στην σπλατεριά και στην εξερεύνηση των ανθρωπίνων αντοχών ο άρρωστος Brian yuzna μαζί με το παπαδοπαίδι του Stuart Gordon (re-animator) γυρίζουν το from beyond.Θέμα του τα αρρωστημένα πειράματα ενός επιστήμονα (κάτι μου θυμίζει..) και οι εξαιρετικά ανώμαλες παρενέργειες τους. Εν ολίγοις η ιστορία, το πείραμα πάει στραβά, και τα εξαιρετικά άσχημα και καυλωμένα για αίμα τέρατα μιας άλλης διάστασης (κάποιας από τις πολλές) έρχονται στη ζωή κάθε φορά που ο βοηθός (Jeffrey Combs) και η ξανθιά επιστήμων-ερευνήτρια-φιλόδοξη-κωλαρα σηκώνουν το διακόπτη.

Δεν τα καταφέρνει στο επιστημονικό κομμάτι (άλλωστε ποιος νοιάζεται) αλλά από καφρίλα πάμε καλά αφού το λάστιχο και η γλίτσα πάει σύννεφο από τον μάστορα μεικαπ-ερ Mark Shostrom. Το όνομα του δεν λέει πολλά αλλά να ναι καλά το imdb,τα credits του έχουν από videodrome μέχρι evil dead. Καθόλου άσχημα δηλαδή. Όποιος γούσταρε το re-animator θα περάσει καλα, οι υπόλοιποι γκοθικα με Χάλαιη Μπέραιη.