Wheels of fire (1985)

by George


Οι post apocalyptic ταινίες είναι για μένα εξάρτηση. Πάντα απολάμβανα να βλέπω σε μια ταινία ερειπωμένες μεγαλουπόλεις, τοπία χωματερές και γενικότερα την όλη κοινωνική παρακμή που μας επιφυλάσσει το δυσοίωνο μέλλον μετά απο κάποια πιθανή μαζική καταστροφή που θα πλήξει τον πλανήτη μας. Αυτόν τον υπέροχο πλανήτη.... Το κακό είναι οτι οι ταινίες αυτές είναι λίγες στον αριθμό και σε ποιότητα. Το wheels of fire είναι κακής ποιότητος αλλά ωστόσο βλέπεται πολύ άνετα. Βασικά πρόκειται για άλλο ένα κακέκτιπο του road warrior που έχει, όμως να πεί τη δική του μαλακία. Το έχουνε κωλοαντιγράψει χωρίς να το πολυσκεφτούν. Για Μax έχουν βάλει έναν άσχετο τύπο που οδηγεί το ίδιο ford falcon αλλά με καρφιά πάνω. Έχει και μια αδελφή plymate των 80's η οποία με τα πολλά απάγεται απο μαυροφορεμένους συμμορίτες που όλη την ώρα ή την πηδάνε ή κυκλοφορεί με το τεράστιο βυζί έξω και τη μπαλαμουτιάζουν...Ξέρει τι κάνει ο σκηνοθέτης. Τέλος πάντων, ο Trace, ο ήρωας παίρνει το δρόμο για να σώσει την αδελφούλα του. Στη πορεία καταδιώκεται απο τους μαυροφορεμένους και μετά γνωρίζει αμαζόνα με σέξυ δερμάτινο κολάν και μικρό στήθος που όλως τυχαίως έχει ακιρβώς τον ίδιο στόχο με αυτόν, να βρεί τους συμμορίτες και να εκδικηθεί...Όλα αυτά μες τη μέση του πουθενά έτσι; Η ταινία προχωράει με κυνηγητά, εκρήξεις, υπόγειους μεταλαγμένους, βενζινοκίνητους πυράυλους, γενοκτονίες κομπάρσων και πολύ βυζί της αδελφής. Ότι μπόρεσαν έβαλαν οι άνθρωποι, οτι προέβλεπε το μπάτζετ. Προς το τέλος της ταινίας έχει και πόλεμο καλοί με κακούς. Εκεί θα δείς τα περισότερα κράνη μπειζμπόλ που έπεξαν ποτέ σε ταινία. Συμβαίνουν γενικά πολλές αστείες φάσεις όπως, π.χ. πέφτει ένα αμάξι πάνω σε ένα άλλο και κάτω απο το καπό του δεν υπάρχει μηχανή. Και βέβαια τα πάντα φαίνονται πρόχειρα και φτηνά καθόλη τη διάρκεια της ταινίας.

'Ντάξει, δεν έχω παράπονο..Υπάρχουν και πολύ χειρότερες. Αυτή τουλάχιστον έχει ένα κάπως λογικό στόρι (ιστορία στα εγγλέζικα), αρκετή δράση, γυμνό, αμάξια, και ένα σωρό αλλοπρόσαλλους τύπους να τρέχουν γύρω γύρω. Ότι να'ναι. Kαλούτσικια η προσπάθεια του σκηνοθέτα αλλά λειψή. Προτείνω να την δείς μόνος μετά απο ολοήμερη εκδρομή στη Χασιά και με τη συνοδεία μελαχρινής kaiser και χαμηλού νέον ή παλαιόν φωτισμού...

τρειλεράκι εδώ (δώσε βάση στο 00:46)