Meet the feebles (1989)

by George


Τo meet the feebles είναι μια ταινία γυρισμένη αποκλιστικά με κουκλάκια. Ηθοποιούς δεν βλέπουμε καθόλου και αυτό ίσως φανεί λίγο ανώριμο στους διψασμένους για τέχνη και κουλτούρα, Ελληνάρες (αθάνατη ελληνική περιφέρεια...) θεατές αλλά, πιστεψέ με, αξίζει να το δείς...Η υπόθεση μας ταξιδέυει νοερά πίσω απο τις κάμερες και τους εκτυφλωτικούς προβολείς της show business, μας πάει στα παρασκήνια και τα καμαρίνια, δειχνοντάς μας τον βρόμικο και αρρωστημένο κόσμο του θεάματος, αυτό που εμείς, οι κοινοί θνητοί δεν θα δούμε ποτέ, εκτός αν γίνουμε απότομα όλοι φίρμες....Ώ ναι, είναι δύσκολο να είσαι πάμπλουτος και πανδιάσημος αρτίστας. Κουβαλάνε και αυτοί οι φουκαράδες το δικό τους σταυρό....                                                                                                                                                                       Τα Feebles, λοιπόν, είναι ένα πολύ πετυχημένο show της τηλεόρασης  τύπου Ciao Antenna ή αυτή τη Σαββατιατική μαλακία με τον μέγα τραγικό βλάκα Αρναούτογλου, με μπαλέτα, μουσικές, ξεκωλιάρες, ταχυδακτυλουργικά και άλλα τέτοια χαζοχαρούμενα...Όταν όμως το ''on air'' φωτάκι σβήνει, οι ηθοποιοί προσγειώνονται στη σκληρή πραγματικότητα. Ο πρωταγωνιστής λαγός, μέγας γυναικάς και λάτρης της κρεπάλης, μαθαίνει ότι πάσχει απο αφροδίσιο νόσημα. Η ιπποποταμίνα Χάιντι ανακαλύπτει ότι ο σύζυγος-θαλλάσιος ίππος-παραγωγός του show, της τα φοράει. Ο φακίρης-βάτραχος αδυνατεί να ξεπεράσει τα ψυχολογικά τράυματα του πολέμου και καταλήγει πρεζάκιας. Ο καθένας έχει τη σκοτεινή πλευρά του, αυτή που εμείς δεν θα δούμε ποτέ στη τιβί. Και ενώ το στόρυ ανοίγεται μπροστά μας, η υπόθεση παίρνει μια δραματική τροπή..Πισώπλατα μαχαιρώματα, ίντριγκες, βιασμοί, ναρκωτικά, διχόνοια, όλα προσφορά στο βομό της τηλεθέασης. Μιλάμε για την πιό in your face εκδοχή του Pret a porter που θα μπορούσε να υπάρξει...Στον επίλογο βλέπουμε ένα ολοκληρωτικό μακελειό. Χαμός!

Ο "πολύς" Peter Jackson (ο οποίος έγινε παγκοσμίως γνωστός με τις ταινίες Braindead και Bad taste) έχει φτιάξει ένα καταπληκτικό έργο στο οποίο, αν έπαιζαν αληθινοί ηθοποιοί θα ήταν, πιστέυω, τρομερή επιτυχία και πολύ πιο ευρέως αποδεκτό απο τον κόσμο. Συνήθως τις ταινίες με μαριονέτες ο κόσμος τις σνομπάρει, ειδικά εδώ στην ένδοξη Ελλαδάρα, όπου έχουμε αναγάγει την τέχνη σε μία μαλακία και μισή, απορρίπτοντας τα καλά και ποιοτικά έργα και εκθειάζοντας τα πουστράκια που είναι ''in''  ή τις ξέκωλες ηθοποιούς με τα σιλικονούχα βυζιά και το ανύπαρκτο ταλέντο. Δεν πειράζει, θα έρθει ο καιρός που όλοι αυτοί θα πεινάσουν και τότε θα καταλάβουν.. Έσεται ήμαρ mother fuckers....Τέλος πάντων ,άμα με πιάνουν τα πατριωτικά μου παρασέρνομαι (σέρνομαι κάτω πάρα πολύ δηλαδή) και ξεφέυγω λίγο..Δές, λοιπόν, αυτή τη ταινία και φέρε στο νού σου μια διεστραμένη εκδοχή του sesame street ή ένα παρανοικό muppet show με ψυχολογικά απωθημένα. Μια πολύ πιο ρεαλιστική εκδοχή της πραγματικότητας σε σχέση με αυτά που βλέπαμε όταν ήμασταν χαζά παιδάκια.
 Ά! Τώρα που το θυμήθηκα, ο Peter Jackson έχει κάνει και τον Άρχοντα των δαχτυλήθρων και το Κίν Κον, για όσους δεν γνωρίζουν. Άντε δες το, μόνο και μόνο γι'αυτό...Έυχομαι το γράμμα αυτό να σε βρεί γερό και δυνατό. Με την ευχή της παναγίτσας...  

Predator 2 (1990)

by Bill


Τον Ιούλιο του 87 στο Λος Άντζελες η θερμοκρασία ξεπέρασε τους 41 βαθμούς κελσίου.Μία από τις πιο θέρμες χρονιές της τελευταίας εικοσαετίας. Έβγαινε για κυνήγι με τους κολλητούς πάντα στις μεγάλες ζέστες και φέτος ήταν η χρονιά τους, "επιτέλους" σκέφτηκε,είχε αρχίσει να σκουριάζει. Η τροφή δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερο πρόβλημα,ας είναι καλά τα γουρούνια στο σφαγείο, αλλά αυτό που πραγματικά έκανε το αίμα του να βράζει και την καρδιά του να χτυπά δυνατά ήταν το φρέσκο αίμα.Προτιμούσε πρεζέμπορους και μπάτσους,όσο πιο πολλά σιδερικά πάνω τους,τόσο το καλύτερο,έκανε το παιχνίδι πιο όμορφο. Ο κίνδυνος πάντα υπήρχε και το ήξερε,πριν μερικά χρόνια ο ξάδερφος του τα βρήκε σκούρα στη ζούγκλα από έναν κομμάντο με πούρο και αναγκάστηκε να αυτοκαταστραφεί.
Αφού γυάλισε το πτυσσόμενο ακόντιο του από βυρήλλιο και έβαλε μαλακτική στις τζίβες του ήταν έτοιμος. "Ενα,δύο,τρία ζντο" με τους συντρόφους και κατηφόρισε για τη λεωφόροΣαντα Φε..


3 χρόνια μετά την κόλαση στη ζούγκλα του Μεξικού και αφού η σειρά κόμικ που κυκλοφόρησε αργότερα έκανε θραύση, το σήκουελ του Κυνηγού ήταν γεγονός. Ο Αυστριακός πρωταγωνιστής δεν θα επέστρεφε γιατί επέλεξε να γυρίσει τον εξολοθρευτή Νο2 (ειπώθηκε ότι δεν δέχθηκε γιατί ο ρόλος του ήταν αισθητά μειωμένος σε σχέση με το πρώτο), αλλά αυτό μάλλον σε καλό βγήκε για την ταινία αφού ο Ντάνι Γκλόβερ τη σήκωσε μόνος του ανετότατα..Οι φήμες ότι ο Πάτρικ Σουέιζι (wtf!..) αρνήθηκε τον πρωταγονιστικό ρόλο, είναι πέρα για πέρα αληθινές.Οι παραγωγοί επέλεξαν την τσιμεντένια ζούγκλα του Λος Άντζελες για τόπο που θα εξελισσόταν η ιστορία και ενώ πολλοί θα περίμεναν ένα "πιο φιλικό στον θεατή" θέαμα, μας παρέδωσαν αιματοξεκοιλιάσματα αντάξια του πρώτου,αν όχι καλύτερα. Ο Ντανι Γκλόβερ είναι ο υπαστυνόμος Χάριγκαν (μία bad-ass έκδοση του ρόλου που είχε στο Φονικό Όπλο).Αηδιασμένος από τις κολυσιεργίες και την γραφειοκρατεία του αστυνομικού σώματος που ανήκει και με τον πόλεμο μεταξύ των συμμοριών να μαίνεται,αναλαμβάνει το νόμο στα χέρια του μέχρι που κάποιος άλλος αρχίζει να κάνει τη δουλειά του για αυτόν.Ο "άλλος" δεν παίρνει χαμπάρι, αποκεφαλίζει και ακρωτηριάζει σωρηδόν, μέχρι που αρχίζει να μακελεύει 
και αστυνομικούς..και τότε its gettin' personal για τον Χάριγκαν..όσο personal μπορείς να το πάρεις όταν κυνηγάς μία εξωγηίνη σκατόφατσα ύψους 2.20, δυνατό σαν μουλάρι και οπλισμένο μέχρι τα δόντια.
Πυροβολίσμοι και τσαμπουκάδες,μυστικισμός,οπτικά εφφέ-λουκούμι από τον Σταν Γουίνστον, κυνηγητά στα πιο απίθανα μέρη (πως σου φαίνεται μία μάχη μέσα σε διαστημόπλοιο θαμένο κάτω από πολυκατοικία) και ultra-cool διάλογοι όπως οι παρακάτω..
 -  Dr Keyes: "It's taken us over two weeks to learn his patterns. He comes here every two days to feed. Seems he has a taste for beef." 
 -  Lieutenant Mike Harrigan:" I didn't think he was a vegetarian". 
          ή
   "You're rippin' my dick off and shovin' it up my asshole!"
          ή
    "OK pussyface, it's your move"  

Posters from another dimension pt1

by Bill

Για όσους δεν γνωρίζουν, μία από τις τελευταίες "μόδες" στον κόσμο των ταινιοφάγων είναι τα remake σε πόστερ κλασσικών ταινιών και όχι μόνο. Μετά τα remake στις ταινίες ήρθαν και τα remake στις αφίσσες.Μόνο που οι αφίσσες γαμούν,το δεξί κλικ-save as.. τερμάτισε.  κλικ στο πόστερ για μεγαλύτερη ανάλυση

To διαστημόπλοιο που έπαιζε αρμόνιο
(Close Encounters of the third kind 1977)

 Οι Τρεις Θύελλες.Ή αλλιώς, τρεις τύποι που δεν θα ήθελες να σκουντήξεις κατά λάθος στο μπαρ..
(Big Trouble in little China 1986)

Έχεις ψυχολογικά προβλήματα? Αποκεφάλισε μια γκόμενα στη Νέα Υόρκη.
(Maniac 1980)

Στο εικονιζόμενο κρεβάτι εσφαγιάσθη ο Johny Depp
(Nightmare..blablabla 1984)

Bugs Bunny on LSD
(Who framed Roger Rabbit 1988)

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ,μία αφίσσα του scream χωρίς τη γνωστή πόζα α λα"φιλαράκια"
(Scream 1996)

Η εθνική Βραζιλίας των ταινιών τρόμου
(The Thing 1982)

Ο λόγος που ο Σπανούλης με την αγουροξυπνημένη μούρη απέκτησε και παρατσούκλι (Kill Bill 2003)

Citizen X (1995)

by George

Όταν ο Bundy έβγαινε καλοχτενισμένος και σενιαρισμένος απο το σπίτι με σκοπό να προσελκύσει το επόμενο θύμα του, ο Αντρέι Τσικατίλο, με ματωμένο παλτό και μαχαίρι στη τσάντα, κυκλοφορούσε μόνος στην ύπεθρο του Σάκτι Ουκρανίας. Όταν ο Dahmer ψάρευε μαυράκια με καλογυμνασμένα κωλαράκια για να δούν παρέα τσοντούλα και να τους τον "δώσει", ο Αντρέι Τσικατίλο σκότωνε μικρά ανυπεράσπιστα κοριτσάκια (και αγοράκια...) και έτρωγε τα αιδία  τους περιχυμένα με το σπέρμα του. Όταν ο Gacy έθαβε προσεκτικά τα θύματα του κάτω απο το πάτωμα της οικίας του, ο Αντρέι Τσικατίλο παρατούσε τα κατακρεουργημένα πτώματα χύμα μες τη μέση του δάσους, βορά στα αρπακτικά της νύχτας...Όταν ο Manson έδινε τρυπάκια στις τσούλες της φλωροσυμμορίας του για να σκοτώσουν, δέκα άτομα, μια και μοναδική φουκαριάρα κοπέλα, ο Αντρέι Τσικατίλο είχε πατήσει τους πενήντα φόνους και βάλε μέσα σε δέκα χρόνια, κάνοντας έτσι αστυνομία και κομουνιστικό καθεστώς να παραμιλάνε, και τέλος, όταν ο Dahmer ζητούσε κλαψομουνίζοντας τη συγχώρεση απο τους συγγενείς των θυμάτων του, ο Αντρέι Τσικατίλο κούναγε το ατροφικό του τσουτσούνι πέρα δώθε (όσο πέρα δώθε μπορεί να κουνηθεί ένα ατροφικό τσουτσούνι...) μπροστά σε δικαστές και ενόρκους!! Μιλάμε το τύπος δε παλέυεται...


Ώ ναι, θα μπορούσα να συνεχίσω με τις φιλοφρονίσεις για σελίδες ολόκληρες, διότι εδώ μιλάω για τον ένα και μοναδικό Αντρέι Τσικατίλο, τον διαβόητο δολοφόνο παιδιών και καννίβαλο απο την πρώιν Σοβιετική Ένωση. Έναν απο τους μεγαλύτερους βαρεμένους φονιάδες της ιστορίας. Φυσικά υπάρχουν και άλλες ταινίες που να μιλάνε για τη ζωή και το έργο του Αντρέι Τσικατίλο διαβόητου δολοφόνου παιδιών και καννιβάλου, αλλά αυτή κατ'εμέ είναι η καλύτερη....Αυτό για δύο λόγους: 1ον. είναι η πιο πιστή στην απόδοση των γεγονότων που συνέβησαν στην πραγματικότητα και 2ον, παίζουν καλοί ηθοπιοί. Έχουμε τον Stephen Rea στον πρωταγονιστικό ρόλο του Βίκτωρ Μπουράκωφ, του θεού ντέτεκτιβ που χάρη στην σκυλίσια υπομονή και την πρωτοφανή αντιδρασή του ενάντια στο κομουνιστικό γραφιοκρατικό σύστημα-μαλακία της τότε ΕΣΣΔ, κατάφερε, τελικά, να πιάσει το σαδιστικό κτήνος. Έχουμε και τον Donald Sutherland στο ρόλο του συνταγματάρχη που όντας πρωτίστως γρανάζι στη μηχανή του αντικαπιταλιστικού καθεστώτος, δέχεται την επιφώτιση χάρη στον σύντροφο και αδελφό Βίκτωρ και αλληλοβοηθούμενοι βρίσκουν μαζί τη ψυχική λύτρωση. Στο ρόλο του Αντρέι Τσικατίλο, διαβόητου δολοφόνου παιδιών και καννίβαλου, ο Jeffrey DeMunn με την εβραίκή μύτη και στο ρόλο του καινοτόμου ψυχίατρου Μπουγκανόφσκυ ο Max von Sydow. Πολύ σωστά. Εδώ έχουμε μια 90's αμερικανιά θρίλερ με ρωσική περιβολή. Αλλά είναι καλό...Σε κρατάει ρε παιδάκι μου, πως να το πω; Η ιστορία αυτού του ανθρώπου έχει απίστευτο ενδιαφέρον απο μόνη της, πόσο μάλλον όταν ακολουθείται απο ένα σωστό σενάριο και μια καλή σκηνοθετική πλοκή. Το στόρυ εξελίσσεται και ο θεατής απλά ακολουθεί. Άλλο ένα καλό είναι ότι η ταινία δε λούζεται στο αίμα οπότε μπορούν να την παρακολουθήσουν και παιδάκια κάτω των οκτώ ετών. Πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία που θα οδηγήσει τον άσχετο και ανυποψίαστο θεατή μέσα στο μυαλό ενός απο τους πιό κακούς ανθρώπους όλων των εποχών. Σούπερ...Μοναδικό μελανό σημείο : δεν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη σκηνή της δίκης όπου λέγεται ότι επικράτησε πανικός.
Και για όσους έχουν την εντύπωση οτι θαυμάζω αυτό το κτήνος, έχω να πω αυτό : στους χαλεπούς καιρούς που προβλέπονται στο μέλλον μόνο οι διατροφικές τάσεις τέτοιων ανδρών θα μας σώσουν απο τη λοιμοκτονία...Γι'αυτό κράτα σημειώσεις...

StarCrash (1978)

 by George

Άλλη μια τραγική αντιγραφή του Star Wars είναι το Starcrash. Ναι, είναι μια κακή ταινία της οποίας το σενάριο γράφτηκε, φαντάζομαι, μέσα σε ένα τεταρτάκι της ώρας. Εντελώς ηλίθια η πλοκή, εντελώς χαζοί οι διάλογοι, ακόμα χειρότερη η υποκριτική των χαρακτήρων που παρελάυνουν στο έργο αυτό. Το cast είναι καλούτσικο εδώ που τα λέμε αλλά βαριούντα ασύστολα  ρε γαμώτο...Βλέπουμε τη 70's μουνάρα Caroline Munro με φουτουριστικά leather μπικίνια και τέλειες -πάνω απο το γόνατο- μπότες, τον Christopher Plummer  στο ρόλο του διαγαλαξιακού αυτοκράτορα να βιώνει σιωπηλός την παρακμή της καριέρας του, τον πολύ Joe Spinell, που όλοι αγαπήσαμε ως ψυχοπαθή δολοφόνο με βαθιά εσωτερικά χαρίσματα στο πολύ ωραίο Maniac, με τραγική κόμμωση και, τέλος, βλέπουμε τον πιτσιρικά, τότε, David Hasselhoff λίγο πριν κατακτήσει τον κόσμο ως ναίτ ραίντερ ναυαγοσώστης με τρελή μπούκλα το μαλλί. Όλο το έργο, περιττό να πούμε, το κρατάει η Caroline με τη κορμάρα της...και μερικά άθλια ειδικά εφέ (εφέ με ειδικές ανάγκες θα έλεγα) που βγάζουν, ωστόσο, πολύ γέλιο. 



Να πω και με δυό λόγια το στόρι αλλά δεν θα αποκαλύψω το τέλος για να σας κρατήσω εν αγωνία. Είναι τώρα αυτή η ξεκώλο και άλλος ένας τύπος με μπούκλα το μαλλί και είναι λαθρέμπορες. Τους συλλαμβάνουν οι αυτοκρατορικοί φαντάροι και τους βάζουν φυλακή, η ξεκώλο τους ξεφεύγει, την ξαναπιάνουν και, μαζί με τον μπούκλα, τους στέλνουν σε μια πολύ δύσκολη αποστολή : να σώσουν το γαλαξία απο την καταστροφική μανία του υπερόπλου που έχει στη κατοχή του ο κακός κόμης Ζάρθαν. Ταυτόχρονα πρέπει να σώσουν και τον υιό του αυτοκράτορα τον οποίο ο Ζάρθαν κρατά αιχμάλωτο...Έτσι, λοιπόν, το σέξυ (οι μπούκλες ήταν πολύ της μοδός τότε, πάρα πολύ...) δίδυμο, συνοδεία ενός τενεκεδένιου ρομπότ και ενός πράσινου κυρίου, παίρνουν το δρόμο για το γιγάντιο μηχανικό χέρι-άντρο του σατανικού κόμη. Κάπου εκεί βλέπουμε και δύο απο τα χειρότερα ρομπότ που έχουν κατασκευαστεί στην ιστορία του κινηματόγραφου. Μιλάμε για γέλιο, όχι αστεία...Ευτυχώς όλα πάνε κατ'ευχήν και το σύμπαν σώζεται για άλλη μια φορά χάρη στις μπουτάρες της θεάς πρωταγωνίστριας και ένα ματσο σγουρά μαλλιά. Ο πλανήτης-χέρι εκρήγνυται, ο κακός κόμης εξαυλώνεται και ο πρίγκιψ επιστρέφει στον μπαμπά του με καινούρια γκόμενα. Ο άλλος με την μπούκλα παραμένει απλός φίλος. Ωπ! Τελικά είπα και το τέλος...Δε πειράζει..δες το έτσι κι αλλιώς, είπαμε η Caroline έχει κορμάρα....και δερμάτινες μπότες πάνω απο το γόνατο.

The Thing (1982)

By Bill

Τα πράγματα σοβαρεύουν τώρα. H Aπειλή κυκλοφόρησε στο αμερικανικό κοινό την ίδια ακριβώς εβδομάδα με το Blade Runner και το.. Ε.Τ. Δηλαδή με λίγα λόγια, εκείνη την εβδομάδα του Ιουνίου κυκλοφόρησαν 2 από τις καλύτερες ταινίες φαντασίας στην ιστορία, οπότε αντιλαμβάνεστε το δίλημμα του μέσου ταινιόφιλου-φαν του φανταστικού. Ο Ε.Τ δεν αποτελεί καν μέρος του διλήμματος, τώρα μιλάμε για ταινίες με αρχίδια, όχι ταινίες-αρχίδια. Στα της ταινίας τώρα, όποιο ζευγαράκι αγόρασε ποπκόρν για να δει στην αίθουσα το the Thing, πρέπει να το μετάνοιωσε ελαφρώς, αφου τα οπτικά εφφέ έκαναν κοινό και κριτικούς να καταπιούν τη γλώσσα τους. Εν έτοι 2011 και με τα CGI να αλωνίζουν, ορισμένοι (όλοι ξέρουμε ποιοι είναι) γουρλώνουν τα μάτια εκστασιασμένοι με τους ιπτάμενους λυκάνθρωπους του Underworld και τους ομοφυλόφιλους λυπημένους βρικόλακες του Twilight.Όταν όμως μιλάμε για οπτικά εφφέ που κάνουν τις τρίχες πάνω από την κωλοχαράδρα να στέκονται προσοχή, τότε μιλάμε για την Απειλή και τον Rob Bottin. Μόλις 22 χρονών τότε,ο υπεύθυνος για τα εφφέ της ταινίας παρέδωσε στο κοινό σκηνές σπλάτερ ανθολογίας, πάντα υπό την καθοδήγηση του Στρατηγού Πάτον του τρόμου, John Carpenter.29(!!!) χρόνια πριν.A match made in heaven, ως άλλοι αδερφοί Κατσάμπα, ο ένας συμπληρώνει τον άλλο σε νοσηρότητα και γραφικότητα. Το ντουέτο-φωτιά, γίνεται τριπλέτα-οδοστρωτήρας με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ηθοποιού-φετίχ και κολλητού του J.C, Kurt Russel.

Kurt Russel.ο άνθρωπος αυτος είναι τόσο κουλ που φτιάχνει πρόταση μόνο με το ονοματεπώνυμο του. 'Οταν ο Τσακ Νόρις "δεν έκανε πουσαπς-έσπρωχνε τη γη" ο Κερτ έκανε παρτούζα με τη γυναίκα και την αδερφή του Τσακ στο δίπλα δωμάτιο. Μας δίνει μία ερμηνεία χωρίς ηρωιλίκια και ποζεριές, ξέρεις ότι αυτό που πρέπει να κάνει θα το κάνει χωρίς φανφάρες και μεγαλόπνοες ατάκες.Ο αρχηγός που αρμόζει σε μία ομάδα σκληροτράχηλων αντρών που αντιμετωπίζει την απόλυτη εξαφάνιση.Ο εχθρός είναι αόρατος, μία εξωγήινη απειλή που μπαίνει στο σώμα οποιουδήποτε ζωντανού οργανισμού και τον σκοτώνει αφομοιώνοντας τον.Το μέρος που διαδραματίζονται όλα αυτα τα όμορφά? Ανταρκτική. No Shit. H κλειστοφοβική ατμόσφαιρα προσθέτει έξτρα αγωνία σε θεατή και πρωταγωνιστές και η αμφιβολία τρυπώνει στα μυαλά τους.Ποιος είναι άνθρωπος και ποιος "κάτι άλλο"? Οι ανατροπές ακολουθούν η μία την άλλη ενώ η καταμέτρηση πτωμάτων ξεκινά. Κάθε σκηνή επίθεσης του εξωγήινου οργανισμού, μας πετάει τα μάτια έξω με την πρωτοτυπία και την ακραία βία της..Μιλάμε για λουτρό αίματος.Η κάθαρση στο τέλος της ταινίας δεν έρχεται ποτέ, μόνο ένας κόμπος στο στομάχι.

υ.γ. Λιθοβολίσμος και αργός θάνατος σε όποιον επιχειρήσει να κάνει remake.

      

12 angry men (1957)

by George

Τουέλβ άνγκρυ μεν. Δώδεκα θυμωμένοι άντρες~ δώδεκα άντρες άγνωστοι μεταξύ τους που φωνάζουν μέσα σε ένα δωμάτιο. Δώδεκα ένορκοι, που πρέπει να αποφασίσουν για την τύχη ενός 18χρονου, κατηγορούμενου για τον φόνο του πατέρα του. Τα στοιχεία είναι προφανή. Έντεκα ψηφίζουν "ένοχος", μόνο ένας λέει "αθώος". Μοναδική λύση ο διάλογος~ και καθώς το θρίλερ αρχίζει εσύ νιώθεις τη δίνη να σε καταπίνει (χα χα!!). Μόνος του ο παρίας Φόντα δίνει τη καταθεσή  του σχετικά με το έγκλημα. Καθώς η ώρα περνάει το κουβάρι του φόνου αρχίζει να ξετυλίγεται, οι διαφωνίες γίνονται πιο έντονες και τα νέυρα τσιτώνουν. Οι άντρες αρχίζουν να παραγνωρίζονται...Τα γεγονότα λένε "ένοχος" αλλά υπάρχουν λεπτομέρειες, τις οποίες ο συνήγορος υπεράσπισης παρέβλεψε επιπόλαια. Σημαντικές λεπτομέρειες..Κάποιοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως κάτι δεν πάει καλά με την όλη εκδίκαση της υπόθεσης. Κάτι βρωμάει.. Ο Χένρυ Φόντας δεν είναι πλέον μόνος. Κάποιοι άλλοι, ωστόσο, είναι απόλυτοι και επιμένουν στην ενοχή του κατηγορούμενου. Ένας ένας οι άντρες θέτουν χαρακτήρα και προσωπικές προκαταλήψεις επι τάπητος, μεγαλώνοντας, έτσι ,την κόντρα μεταξύ των. Μιλάμε για εκπληκτικές ερμηνείες και μια υπόθεση που τσακίζει κόκκαλα, όλα γυρισμένα σε ένα και μοναδικό δωμάτιο το οποίο φαντάζει ολοένα και πιό άβολο...Ο Sidney Lumet, σκηνοθέτης των καταπληκτικών ταινιών Serpico, Network και Dog day afternoon μεταξύ άλλων, μας δίνει ένα δικαστικό δράμα μυστηρίου, τέλειο καθόλη του τη διάρκεια. Ένταση, πύρινος λόγος και  πλοκή που κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο, τόσο πολύ ώστε να μην σηκώνεσαι ούτε για βε σέ. Ένας άντρας μόνος ενάντια στη μονολιθική γνώμη των πολλών. Με επιχειρήματα και ορθή λογική καταφέρνει, σταδιακά, να ανοίξει τα μάτια των υπολοίπων (των περισότερων τουλάχιστον..) ώστε μαζί να καταλήξουν, τελικά, στην αθωότητα του φτωχού/άτυχου Μενσεβίκου νεανία αλλά και την προσωπική νέμεση του ίδιου του Φόντα (στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό...). Πρόκειται για ταινιάρα ετών πενηντατεσσάρων που γαμάει μάνες! Ντύσου με ελαφρύ βαμβακερό και δές τη χωρίς πολλά πολλά...

Tourko-llywood

by Billy

Κάτι το οποίο μπορεί να μην ξέρετε για τους Τουρκαλάδες είναι ότι είναι μάστορες (my ass..) στην αντιγραφή αμερικανικών ταινιών.Τρανό παράδειγμα ο Εξορκιστής του Γουίλλιαμ Φρίντκιν, όπου προβλήθηκε στη χώρα τους μετά απο μία δεκαετία, όχι γιατί οι γραφικές σκηνές με το σταυρό-δονητή και τα περιστρεφόμενα κεφάλια ενοχλούσαν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις αλλά γιατί είχαν την φαεινή ιδέα να κάνουν ένα δικό τους εξορκιστή, ακριβώς ένα χρόνο μετά τον ορίτζιναλ.'Αλλωστε τι να κλάσει ο κάθε Μαξ φον Σύντοφ και 'Ελλεν Μπέρστιν μπροστά στον Αγκάν Χουν και στην Μεράλ Ταιγκούν... Τώρα αν η Ρέγκαν χώνει αντί για σταυρό κανένα κοράνι στο μου.. της θα σας γελάσω, δεν είχα την τιμή να το δω. SEYTAN μπρρρρ....

ALTAR- Γιος μιας πόρνης από το Κοκιμπούτσεκ και ενός γιδοβοσκού από το Γιαβουζελί.Γεννήθηκε στις κοιλάδες της Καππαδοκίας, σε ειδυλλιακή τοποθεσία δίπλα στο δάσος του Μπαιητουσεμπάπ, και ενώ το χωριό του κάηκε συθέμελα από τους Αρμένιους πολεμιστές του βασιλιά Βαχάκ Μαμικονιάν ορκίστηκε αιματηρή εκδίκηση.. Ο Τούρκος κουμπάρος του Conan, πρωτοξάδερφος του δικού μας ΓΙΑΓΚΟΝΑΝ..

BADI, κολλητάρι του Ε.Τ. Αυτός νομίζω δεν πρόλαβε να τηλεφωνήσει σπίτι του.

SERDAR, προπονείται υπό τους ήχους του eye of the tiger στη γενέτειρα του, το πασίγνωστο Karapurcek, δίπλα στη θάλασσα του Μαρμαρά. Η αγαπητή σε όλους μας 'Αντριαν έχει αντικατασταθεί από ξεκωλάκι που θα καμάκωνε άνετα ο Σταθης Ψάλτης στο έλα να αγαπηθούμε darling

ο μέγας SERDAR επανέρχεται σαν άλλος Σλάι ΚΑΙ στο ΚORKUSUZ, αυτή τη φορά όμως θα αφήσω την εικόνα να μιλήσει από μόνη της..μία παράκληση μόνο:δείτε το τρέηλερ στο youtube.o Michael Bay το είδε και από τότε το βλέμμα του είναι θωλό,σαν κάτι να έσπασε μέσα του..