Πρωταπριλιά πλησιάζει και λόγω τίτλου είπα να γράψω για ένα good-old slasher από το 1986.Αίμα,σωβρακοκυλώτες,ατάκες "who's there?",rayban wayfarer και βαρκάδες στην λίμνη είναι λέξεις που σε μένα φέρνουν στο μυαλό το Friday the 13th αλλά οι αμερικανοί μυρίστηκαν χρήμα μετά την επιτυχία του οπότε..θα μιλήσουμε για το April Fools Day. Πολύ πιθανώς όσοι δεν το έχουν δει αν διάβασουν ότι αφορά το γουίκεντ μιας ομάδας νεαρών στο εξοχικό της ματσωμένης φίλης τους θα σκεφτούν "ωχου μωρέ ο βιντεοκλαμπάς έχει 500 θρίλλερ με την ίδια υπόθεση". Και θα έχουν δίκιο εν μέρει.Η καύλα μας ομώς για την δεκαετία του 80 δεν είναι τυχαία, την εποχή εκείνη υπήρχε ακόμα φαντασία στα μυαλά που είχαν κάψει οι σεναριογράφοι από την κόκα (είναι πιο καμμένοι και από τους ηθοποιούς).Τα βυζιά μπορεί να μοιάζουν σιλικονούχα αλλά δεν είναι,την εποχή εκείνη οι πυραυλόμορφες βυζάρες ήταν το απαραίτητο διαβατήριο για όλες τις scream queens, φτωχές πλην τίμιες ηθοποιους-χωριατοπούλες του Τέξας και του Ιλινόις.Το April fools day μπορεί να μας θυμίζει μία από τις πολλές ταινίες με νεανίες που έχουμε δει στο village park γιατι το Scream τις έκανε μόδα,αλλά δεν πάυει να είναι έξυπνο,ανατρεπτικό (αρκετά...),και πάνω απ'όλα δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά,ώστε να γίνεται γελοίο. Δεν είναι η μέγιστη καφρίλα, ο,τι πρέπει για ελαφρύ ξεκίνημα slasher μαραθωνίου της παρασκευής..Και επειδή πρέπει να το πω, το τέλος πάντα με έκανε να σκέφτομαι "ε όχι......"
No comments:
Post a Comment